Inność nas drażni. Szydzimy z niej. Wytykamy ją palcem.
Zbyt wysoki, zbyt niski. Za chuda, za gruba. Przemądrzała, biedna, głupia… Tak łatwo przyszywamy łatki. Zbyt prosto przychodzi nam ocenianie innych po wyglądzie, na pierwszy rzut oka.
Nie wolno nam osądzać drugiego człowieka, bo go nie znamy. Nie wiemy jaką drogę przeszedł.
Pamiętacie historię Ani z Zielonego Wzgórza? Jedni postrzegali ją jako piegowatą, rudą, brzydką sierotę. Inni widzieli jej radość, empatię, zachwyt nad każdą chwilą życia, niesamowitą energię.
Jedni widzieli tylko jej niedoskonałą powierzchowność, inni to co pod nią było ukryte. To my stwarzamy rzeczywistość i widzimy to co chcemy.
Ania przeszła trudną drogę będąc jawnie wyśmiewana. Była silna, odważna, mocno w sobie zakorzeniona, czerpiąca siłę ze swego wnętrza, umiejąca uciec w świat wyobraźni. Dała sobie radę. Ilu z nas ma taką moc by swą inność przekuć w siłę?
Może siedzą w twojej głowie wspomnienia ze szkoły podstawowej, przykłady wyszydzania kogoś tylko z powodu tego, że inaczej wyglądał. Może czujesz teraz wstyd. A może zastanawiasz się jak to wpłynęło na jego postrzeganie siebie. Może zostawiło piętno na całe życie? A może się nigdy nad tym nie zastanawiałeś… to było gdzieś obok, nie dotyczyło ciebie bezpośrednio.
Lubimy być lepsi nawet jeśli w rzeczywistości lepsi nie jesteśmy. Tak po prostu mamy. Czasem lubimy rosnąć kosztem drugiej osoby, nie patrząc na to, że schodek dzięki któremu weszliśmy wyżej został wyjęty spod stóp innej osoby.
W dniu symbolicznej „skarpetki nie do pary” chciałabym by w naszym świecie było miejsce na różnorodność, na inność. Wszyscy jesteśmy UNIKALNI, wyjątkowi pod względem wyglądu, charakteru, upodobań. Wyjątkowi również genetycznie. Życzyłabym byśmy umieli dostrzec nie tylko ułomną czasem powierzchowność drugiej osoby ale to co myśli, czuje, czego pragnie. Bycie INNYM to nic złego. Jak mawiała Ania Shirley „życie ukrywa swoje dary w dziwnych miejscach”.
21 marca Światowy Dzień Zespołu Downa
